เรียนรู้จากดราม่า SMTM TH : ฮิพฮอพไทยสกิลห้าบาท การตลาดแสนเ_ี้ย?
หลายๆคนคงได้ทราบกันถึงดราม่าจากรายการฮิพฮอพเซอร์ไววัลชื่อดังจากเกาหลีที่นำเข้ามาในไทยอย่าง Show Me The Money Thailand กันไปแล้วใช่มั้ยครับ หากจะเอาแต่ก่นด่าคงไม่มีประโยชน์อะไรกับให้กับฮิพฮอพไทยมากนัก เพราะส่วนใหญ่แล้วคนที่ออกความคิดเห็นโจมตีรายการแบบสาดเสียเทเสียนั้นมีความคาดหวังกับรายการนี้ เพียงเพราะต้องการสนอง need ของตนเอง เพราะมักพูดว่า "รายการออริจินัลเป็นแบบนั้นแบบนี้" โดยลืมนึกถึงคุณภาพของศิลปินและสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นแบบเป็นรูปธรรม ซึ่งในวันนี้เราจะทำการวิเคราะห์กันแบบเปิดใจถึงโครงสร้างวงการฮิพฮอพไทยสัก 3 ข้อ และหากใครอ่านถึงตรงนี้แล้วรู้สึกว่ากำลังจะถูกเหน็บแนม รบกวนช่วยกดปุ่มกากบาทด้านขวาบนของหน้าจอปิดไปเสียตั้งแต่ตอนนี้
1.ศิลปินฮิพฮอพไทยพื้นฐานด้อยกว่าที่คิด
หากคุณเคยดูรายการผลักดันศิลปิน นักร้อง โปรดิวเซอร์ ของประเทศเกาหลีอย่าง SMTM, Preduce 101, KPop Star หรือ Unpretty Rapstar และอื่นๆอีกมากมายจะเห็นได้ว่าพื้นฐานของการก้าวขึ้นมาเป็นศิลปินบ้านเค้านั้นมีราคาที่ต้องจ่าย กล่าวคือทุกคนล้วนแล้วแต่มีความสามารถไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง พื้นฐานนักร้องก็คือการร้องเพลง ถ้าหากคุณร้องไม่เพราะ คุณก็ต้องแร็พเก่ง ถ้าหากคุณแร็พไม่เก่ง คุณก็ต้องเต้นได้ ถ้าหากคุณเต้นไม่ได้ คุณก็ต้องแต่งเพลงเป็น หากคุณแต่งเพลงไม่เป็น คุณก็ต้องเล่นดนตรีได้ ในอายุเฉลี่ยที่น้อยมากๆ
อย่าว่าแต่วงการใต้ดินเลยครับขนาดนักร้องฮิพฮอพบนดินดังๆบ้านเราอย่าง WonderFrame, YoungOhm, RapperTery หรือแม้แต่คนที่ได้แชมป์รายการใหญ่อย่าง Oak ต่างก็ไม่ได้มีความสามารถเท่ากับเด็กอายุ 15 บ้านเขาด้วยซ้ำ ถ้าหากไม่มีการซ้อม หรือการใช้ออโต้จูนแล้ว ต่างคนต่างก็ร้องเพี้ยนกันเกือบหมด แร็พก็ยังไม่ถึงขั้น เต้นก็ไม่ได้ดี ถ้าหากคุณนึกภาพไม่ออกลองนึกถึงศิลปินระดับ PD บางคนของทั้ง SMTM และรายการที่กำลังออนแอร์ชนกันดูก็ได้ว่าเขาเคยทำให้คุณประทับใจได้เท่ากับเด็กไม่กี่สิบขวบของประเทศเกาหลีเค้าได้บ้างหรือไม่กันล่ะ?
2.กระแสลวงกลวงๆแบบไทยๆ
การลงทุนซื้อลิขสิทธิ์ SMTM ของ True นั้นมีจุดมุ่งหมายก็เพื่อผลักดันวงการฮิพฮอพไทยเนื่องด้วยเห็นว่ากระแสฮิพฮอพกำลังมา ซึ่งทุกคนก็คิดแบบนั้นใช่มั้ยล่ะครับ? แต่หากลองมองลงไปถึงพื้นฐานกันจริงๆแล้วกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลยเพราะการตลาดสายอวย เน้นขาย คล้ายกับภาษิตไทยที่ว่า "พ่อแม่รังแกฉัน" ก็ยังมีให้เห็นอยู่เนืองๆ เห็นอะไรดังก็เฮตามเขาไปตามศักยภาพที่ตนเองมี แต่ลืมนึกไปว่าศักยภาพด้านดนตรีของตัวเองนั้นน้อยมาก หรือแทบไม่มีเลย เพราะฉะนั้นการเฮของคนหมู่มากนั้นไม่ได้เป็นผลดีอะไรกับใครเลยนอกจากสปอนเซอร์ที่หวังจะเข้ามากอบโกยก็เท่านั้น นักร้องเก่งๆบ้านเรามีเยอะนะครับ แต่พอไม่ได้รับการสนับสนุนที่ดีแล้ว ต่างคนต่างก็ล้มหายตายไปจากวงการ เหลือไว้แต่เศษๆให้เราคุ้ยเขี่ยกันอยู่ทุกวันนี้
3.สันดานผู้บริหารแบบไทยๆที่แก้ยังไงก็ไม่หาย
จากการชนกันของทั้ง SMTM และรายการอื่นๆนั้นทำให้คนดูไม่สามารถได้รับอรรถรสจากการชมที่มากพอ เพราะศิลปินฮิพฮอพไทยที่ว่าเก่งๆ พอเอาเข้าจริงกลับไปตกม้าตายกันแทบทั้งสิ้น สืบเนื่องมาจากการสร้างรายการมาตี SMTM ของอีกรายการทำให้ศิลปินที่คนดูคิดเองเออเองว่าสุดยอด ที่มีเพียงหยิบมือนั้นแบ่งออกเป็น 2 ฝั่ง ทำให้ตัวเลือกหรือการหยิบจับศิลปินมาใช้ในรายการนั้นลดน้อยลงไปอีก หากคุณนึกภาพที่ผู้เขียนจะสื่อไม่ออก ลองนึกถึงกรณีการทำเฮาส์แบรนด์ออกมาตีสินค้าอื่นๆของ 7-11 ดู แล้วคุณจะเข้าใจว่าทำไมวงการใดๆก็ตามในประเทศไทยไม่เจริญกับเขาสักที ปัญหาด้านลิขสิทธิ์ ปัญหาเรื่องพื้นฐานสันดานคนไทย เป็นเรื่องที่เราควรแก้อย่างจริงจังเสียทีนะครับ
ไม่งั้นเราคงไม่มีกรณีการก็อปเพลงหรืออื่นๆมาให้ก่นด่ากันได้ตลอด 20 กว่าปีนี้ และเพราะแบบนี้ไงล่ะครับถึงไม่มีใครอยากลงทุนทำอะไรในบ้านเราสักอย่าง ก็ขอฝากระดับผู้บริหารทุกวงการไว้ด้วยว่า เลิกทำนิสัยเอาสะดวกเข้าว่า ผู้ชมหรือผู้ค้ารายอื่นจะตายห่าก็ไม่เป็นไรกันเสียที
Comments